Een half jaar verder, hoog tijd voor een update!
Blijf op de hoogte en volg Meike, Lloyd, Scott & Jill
02 Maart 2013 | Zuid-Afrika, Addo
Wat kan er allemaal gebeuren in “slechts” 6 maanden? Hoeveel veranderingen kunnen er plaats vinden en hoe kan je groeien (of soms diep zakken) in eigenlijk een relatief kort tijdsbestek? Aan de ene kant lijkt het afgelopen half jaar om te zijn gevlogen, maar als ik door de foto’s heen blader om weer een mooie selectie voor jullie uit te zoeken, dan voelt het ook alsof ik weer even mee terug gevoerd wordt naar “oh ja, zo was dat toen nog”…
Laat ik met het belangrijkste groeipunt beginnen: de groei van ons gezin met de komst van Jill Paula Claire Lovemore op 30-11-2012! Ze is een heerlijke “aanwinst” en ook broerlief geniet volop van zijn zus. De bevalling verliep zeer voorspoedig en Lloyd heeft er meer pijn aan over gehouden dan ik… Ja dat vraagt wel even om een korte toelichting ;) Op het moment dat ik een ruggenprik kreeg, was mijn bloeddruk zeer laag en dus hield Lloyd mij vast zodat ik niet van het randje van het bed zou kukelen. Echter op het moment dat Lloyd naar de naald keek waar ze dit fijne karweitje mee klaren, werd het hem licht in z’n hoofd. Naar beneden kijken, dacht hij. Helaas viel toen zijn blik op het infuus in mijn hand...en dat werd hem teveel: net zoals in een film viel Lloyd steil achterover flauw en heeft daarbij zijn hoofd bezeerd. Gelukkig was hij snel weer bij maar hij mist wel een halve minuut van de film. Dankzij de ruggenprik voelde ik niks en met mijn lage bloeddruk die rond de 50 schommelde, kon ik moeilijk mijn ogen open houden en heb ik bijna slapend de bevalling doorgemaakt (ideaal, ja!). Al vrij vlot voelde ik toch dat er iets “anders” was. De zuster zei eerst nog dat ik me geen zorgen hoefde te maken, want zo snel kon de ontsluiting toch niet van 3 naar 10cm gaan… Maar jawel, daar kwam het hoofdje van Jill al en na 5 keer persen was ze daar, ons Zuid Afrikaans cadeautje!
Heel bijzonder was dat mijn ouders een week voor de bevalling waren gearriveerd, om twee maanden bij ons door te brengen, de plek te kunnen zien en ervaren waar we nu wonen, waar Lloyd vandaan komt en opgegroeid is, en natuurlijk om de eerste weken van hun nieuwe kleindochter mee te mogen maken. Helaas is mijn vader in die tijd erg ziek geworden en ervoer Zuid Afrika op een wel heel ontoeristische manier: in het ziekenhuis in PE op de IC afdeling… Gelukkig was hij voor kerst weer thuis bij ons en de laatste week dat ze hier waren was hij weer fit genoeg om toch nog wat uitstapjes te kunnen maken. Het maakte de “kraamtijd” wel zwaar want er we hadden grote zorgen om mijn vader, en reden elke dag op en neer naar het ziekenhuis, eenmaal thuis hielden we hem ook met argusogen in de gaten en ja laten wel zijn, ik was gewoon een groot vat met overborrelende hormonen! Toch had ik het niet willen missen dat ze hier waren en ben ik zo dankbaar dat ze er waren en we samen zoveel hebben kunnen delen. Bovendien, nu moeten ze snel weer komen, want er is nog zó veel wat ze moeten zien of waar we ze mee naar toe willen nemen :)
Daarnaast hebben we in november nog Nederlands bezoek gehad van Don, die een paar dagen even heeft kunnen proeven van ons bedrijf en waar we wonen (en natuurlijk een braai!). En zijn in december ook Lotje en Daan langs geweest, mede om ook de nieuwste aanwinst te komen bewonderen! Het is zo heerlijk om mensen uit Nederland te ontvangen en met trots laten we dan ook zien hoe we wonen en wat we al opgezet hebben. Nu kijken we uit naar het bezoek van Vera die in april hier zal zijn. Wie weet wie er nog van de zomer gaat komen en dan in oktober komen Don, Fab en hun dochtertje Zoë! We voelen dit als een enorme rijkdom dat mensen ons zo komen opzoeken en dat we ze in ons nieuwe thuis kunnen verwelkomen!
Bedrijfsmatig zitten we op dit moment, as we speak, op een toppunt met ruim 7000 kuikens op het bedrijf en met 3 grote buitenstallen en 1 kraamkamer! Dit is vooral te danken aan het enorme doorzettingsvermogen en inventiviteit van Lloyd. Hij werkt heel hard en op dagbasis zijn er elke keer weer tegenslagen die overwonnen moeten worden. Vele momenten zag hij het even niet meer zitten, twijfel stak de kop op, zeker op dagen dat het een na het ander stuk gaat (van machines tot toiletpotten, van een ondergelopen stal tot geen voldoende water en kuikens zonder water, en alles wat er tussen in zit). Soms voelt het alsof je net het één hebt gerepareerd en je draait je om om te zien dat er 3 andere dingen stuk zijn gegaan. Hoe grondig we zaken ook proberen aan te pakken, het is en blijft toch op z’n Afrikaans…
Ik zal in het kort een beeld proberen te schetsen van hoe ons bedrijf op dit moment werkt. We krijgen nu elke 2 weken 2000 nieuwe kuikentjes, die dan ca 1,5 week in de kraamstal verblijven. Dit is de stal waarmee we begonnen zijn en wat eerst een oude paardenstal was. Lloyd heeft deze geïsoleerd en daar een “donkey” ingebouwd, waardoor er met houtvuur een vat van 200 liter wordt verwarmd. Dit water wordt rondgepompt door in pijpen die op de grond liggen en zorgt zo voor een simpele maar doeltreffende verwarming van de stal. Deze stal is vrij klein van oppervlakte, waardoor de kuikens na 1,5 week er ook uit moeten.
Dan worden ze overgezet naar een “buitenstal”. Dit is een stal zonder isolatie en zonder betonnen vloer met alleen zijkanten en een dak. In de toekomst willen we dit graag anders hebben, omdat het lastig schoon te maken is, maar voor nu is het roeien met de riemen die we hebben. De afgelopen maanden hebben we met simpele materialen, zoals houten palen, pallet planken, golfplaten en gaas deze stallen gebouwd.
Het is dus elke twee weken een hectiek om de kraamstal uit te mesten, schoonspuiten, ontsmetten en klaar maken voor het nieuwe koppel kuikens. Afgelopen week is er een nieuwe buitenstal gebouwd. Daarnaast zal komende twee weken weer een nieuwe stal worden gebouwd en dan kan de huidige nieuwe stal worden afgemaakt met een betonnen vloer, verwarming en isolatie om als 2 kraamstallen te gaan dienen. We kunnen dan naar een wekelijkse cyclus van nieuwe kuikens en dan verwachten we financieel ook in iets rustiger vaarwater te komen.
Financieel was december ook heel zwaar, zelfs zo dat we moesten kiezen om voer voor de kuikens te kopen of boodschappen voor onszelf. We zijn dan ook zeer dankbaar dat we van verschillende zijden toen financiële ondersteuning hebben gekregen. Momenteel is het nog steeds heel zwaar en met regelmaat slaat de wanhoop toe, maar we moeten vooruit en investeren om te gaan groeien, dat is eigenlijk de enige richting waarin we kunnen gaan!
We hebben een vaste afzet markt via de slachterij die tot nu toe elke keer alle kuikens hebben afgenomen. Daarnaast is er nog een andere, kleine, slachterij waar we ook aan gaan leveren, al zal dat niet om grote aantallen gaan. En vanochtend is Lloyd naar onze nieuwe werkster in de township in Paterson geweest (het dorp waar hij ook is opgegroeid) om een aantal levende kippen, pompoenen en rode bieten te verkopen. De kippen werden in de badkuip gedaan zodat de buren ook konden zien -letterlijk- wat voor een vlees er in de kuip zit en wellicht gaat zo ook die markt groeien!
Tussen al het harde werken door, genieten we ook van de mooie en bijzondere plek waar we wonen. Zoals nu is dan wel officieel hier de herfst begonnen, maar zit ik in een zonnehemdje achter de computer met rechts van mij het zicht op de duinen en de zee! Met het Addo park om de hoek, gaan we daar wel eens picknicken en olifanten spotten (is weer eens wat anders dan naar de dierentuin), of naar vrienden in de stad of op een andere boerderij, natuurlijk was er afgelopen halfjaar een feestje voor mijn verjaardag en voor die van Scott, maar vooral ook samen dromen en plannen maken voor wat we hier allemaal nog willen opbouwen!
Laat ik met het belangrijkste groeipunt beginnen: de groei van ons gezin met de komst van Jill Paula Claire Lovemore op 30-11-2012! Ze is een heerlijke “aanwinst” en ook broerlief geniet volop van zijn zus. De bevalling verliep zeer voorspoedig en Lloyd heeft er meer pijn aan over gehouden dan ik… Ja dat vraagt wel even om een korte toelichting ;) Op het moment dat ik een ruggenprik kreeg, was mijn bloeddruk zeer laag en dus hield Lloyd mij vast zodat ik niet van het randje van het bed zou kukelen. Echter op het moment dat Lloyd naar de naald keek waar ze dit fijne karweitje mee klaren, werd het hem licht in z’n hoofd. Naar beneden kijken, dacht hij. Helaas viel toen zijn blik op het infuus in mijn hand...en dat werd hem teveel: net zoals in een film viel Lloyd steil achterover flauw en heeft daarbij zijn hoofd bezeerd. Gelukkig was hij snel weer bij maar hij mist wel een halve minuut van de film. Dankzij de ruggenprik voelde ik niks en met mijn lage bloeddruk die rond de 50 schommelde, kon ik moeilijk mijn ogen open houden en heb ik bijna slapend de bevalling doorgemaakt (ideaal, ja!). Al vrij vlot voelde ik toch dat er iets “anders” was. De zuster zei eerst nog dat ik me geen zorgen hoefde te maken, want zo snel kon de ontsluiting toch niet van 3 naar 10cm gaan… Maar jawel, daar kwam het hoofdje van Jill al en na 5 keer persen was ze daar, ons Zuid Afrikaans cadeautje!
Heel bijzonder was dat mijn ouders een week voor de bevalling waren gearriveerd, om twee maanden bij ons door te brengen, de plek te kunnen zien en ervaren waar we nu wonen, waar Lloyd vandaan komt en opgegroeid is, en natuurlijk om de eerste weken van hun nieuwe kleindochter mee te mogen maken. Helaas is mijn vader in die tijd erg ziek geworden en ervoer Zuid Afrika op een wel heel ontoeristische manier: in het ziekenhuis in PE op de IC afdeling… Gelukkig was hij voor kerst weer thuis bij ons en de laatste week dat ze hier waren was hij weer fit genoeg om toch nog wat uitstapjes te kunnen maken. Het maakte de “kraamtijd” wel zwaar want er we hadden grote zorgen om mijn vader, en reden elke dag op en neer naar het ziekenhuis, eenmaal thuis hielden we hem ook met argusogen in de gaten en ja laten wel zijn, ik was gewoon een groot vat met overborrelende hormonen! Toch had ik het niet willen missen dat ze hier waren en ben ik zo dankbaar dat ze er waren en we samen zoveel hebben kunnen delen. Bovendien, nu moeten ze snel weer komen, want er is nog zó veel wat ze moeten zien of waar we ze mee naar toe willen nemen :)
Daarnaast hebben we in november nog Nederlands bezoek gehad van Don, die een paar dagen even heeft kunnen proeven van ons bedrijf en waar we wonen (en natuurlijk een braai!). En zijn in december ook Lotje en Daan langs geweest, mede om ook de nieuwste aanwinst te komen bewonderen! Het is zo heerlijk om mensen uit Nederland te ontvangen en met trots laten we dan ook zien hoe we wonen en wat we al opgezet hebben. Nu kijken we uit naar het bezoek van Vera die in april hier zal zijn. Wie weet wie er nog van de zomer gaat komen en dan in oktober komen Don, Fab en hun dochtertje Zoë! We voelen dit als een enorme rijkdom dat mensen ons zo komen opzoeken en dat we ze in ons nieuwe thuis kunnen verwelkomen!
Bedrijfsmatig zitten we op dit moment, as we speak, op een toppunt met ruim 7000 kuikens op het bedrijf en met 3 grote buitenstallen en 1 kraamkamer! Dit is vooral te danken aan het enorme doorzettingsvermogen en inventiviteit van Lloyd. Hij werkt heel hard en op dagbasis zijn er elke keer weer tegenslagen die overwonnen moeten worden. Vele momenten zag hij het even niet meer zitten, twijfel stak de kop op, zeker op dagen dat het een na het ander stuk gaat (van machines tot toiletpotten, van een ondergelopen stal tot geen voldoende water en kuikens zonder water, en alles wat er tussen in zit). Soms voelt het alsof je net het één hebt gerepareerd en je draait je om om te zien dat er 3 andere dingen stuk zijn gegaan. Hoe grondig we zaken ook proberen aan te pakken, het is en blijft toch op z’n Afrikaans…
Ik zal in het kort een beeld proberen te schetsen van hoe ons bedrijf op dit moment werkt. We krijgen nu elke 2 weken 2000 nieuwe kuikentjes, die dan ca 1,5 week in de kraamstal verblijven. Dit is de stal waarmee we begonnen zijn en wat eerst een oude paardenstal was. Lloyd heeft deze geïsoleerd en daar een “donkey” ingebouwd, waardoor er met houtvuur een vat van 200 liter wordt verwarmd. Dit water wordt rondgepompt door in pijpen die op de grond liggen en zorgt zo voor een simpele maar doeltreffende verwarming van de stal. Deze stal is vrij klein van oppervlakte, waardoor de kuikens na 1,5 week er ook uit moeten.
Dan worden ze overgezet naar een “buitenstal”. Dit is een stal zonder isolatie en zonder betonnen vloer met alleen zijkanten en een dak. In de toekomst willen we dit graag anders hebben, omdat het lastig schoon te maken is, maar voor nu is het roeien met de riemen die we hebben. De afgelopen maanden hebben we met simpele materialen, zoals houten palen, pallet planken, golfplaten en gaas deze stallen gebouwd.
Het is dus elke twee weken een hectiek om de kraamstal uit te mesten, schoonspuiten, ontsmetten en klaar maken voor het nieuwe koppel kuikens. Afgelopen week is er een nieuwe buitenstal gebouwd. Daarnaast zal komende twee weken weer een nieuwe stal worden gebouwd en dan kan de huidige nieuwe stal worden afgemaakt met een betonnen vloer, verwarming en isolatie om als 2 kraamstallen te gaan dienen. We kunnen dan naar een wekelijkse cyclus van nieuwe kuikens en dan verwachten we financieel ook in iets rustiger vaarwater te komen.
Financieel was december ook heel zwaar, zelfs zo dat we moesten kiezen om voer voor de kuikens te kopen of boodschappen voor onszelf. We zijn dan ook zeer dankbaar dat we van verschillende zijden toen financiële ondersteuning hebben gekregen. Momenteel is het nog steeds heel zwaar en met regelmaat slaat de wanhoop toe, maar we moeten vooruit en investeren om te gaan groeien, dat is eigenlijk de enige richting waarin we kunnen gaan!
We hebben een vaste afzet markt via de slachterij die tot nu toe elke keer alle kuikens hebben afgenomen. Daarnaast is er nog een andere, kleine, slachterij waar we ook aan gaan leveren, al zal dat niet om grote aantallen gaan. En vanochtend is Lloyd naar onze nieuwe werkster in de township in Paterson geweest (het dorp waar hij ook is opgegroeid) om een aantal levende kippen, pompoenen en rode bieten te verkopen. De kippen werden in de badkuip gedaan zodat de buren ook konden zien -letterlijk- wat voor een vlees er in de kuip zit en wellicht gaat zo ook die markt groeien!
Tussen al het harde werken door, genieten we ook van de mooie en bijzondere plek waar we wonen. Zoals nu is dan wel officieel hier de herfst begonnen, maar zit ik in een zonnehemdje achter de computer met rechts van mij het zicht op de duinen en de zee! Met het Addo park om de hoek, gaan we daar wel eens picknicken en olifanten spotten (is weer eens wat anders dan naar de dierentuin), of naar vrienden in de stad of op een andere boerderij, natuurlijk was er afgelopen halfjaar een feestje voor mijn verjaardag en voor die van Scott, maar vooral ook samen dromen en plannen maken voor wat we hier allemaal nog willen opbouwen!
-
02 Maart 2013 - 17:07
Johanna Karssiens:
Ha lieve Meike,
Wat fijn om te lezen! Mooi hoe jullie aan het bouwen zijn en met alle tegenslagen toch weer volhouden! Ik kijk af en toe op je facebook en geniet van de foto's die je daarop hebt gezet. Hier zit de lente in de lucht, dat wil zeggen we horen sinds een kleine week weer vogels en het vriest niet meer. Ik kom heel graag eens naar jullie toe! veel liefs, Johanna
-
02 Maart 2013 - 17:50
Lot:
Leuk zus :)
x -
02 Maart 2013 - 18:21
Pim:
Lieve Meike, Lloyd,Scot en Jill,
Veel succes, goeie gezondheid en liefde voor de komende tijd, wij begrijpen de verhalen o zo goed.
Worstel en kom boven, de Zeeuwse spreuk is nog niet zo raar. Heeft Jill haar eerste lees boekjes al.
Veel liefs van ons, groetjes Laban en Pim -
03 Maart 2013 - 21:31
Chantal:
Het leven zoals het is: Zuid-Afrika... Ontroerend verhaal Meike, helemaal jij: open, eerlijk, no-nonsense, optimistisch... Ik blijf het knap vinden hoe jullie daar alles oppakken! En: een hele dikke proficiat met jullie dochter...
Heel veel liefs vanuit België,
Chantal -
03 Maart 2013 - 22:29
Edgar Koning:
Beste Meike en Lloyd,
Van harte gefeliciteerd met de geboorte van Jill!
Wat schrijf je prachtig over jullie leven en wat fijn dat je ons op deze wijze deelgenoot maakt. Ik voel liefde en bewondering voor jullie allebei.
Ik kom heel graag eens langs om jullie gezin en bedrijf te zien en hopelijk dan ook de handen uit de mouwen te steken.
Is er op dit moment iets dat jullie nodig hebben of wensen?
Hartelijke groet uit Amersfoort,
Edgar -
04 Maart 2013 - 20:29
Brenda:
Hallo Meike,
Wat maken jullie veel mee. En wat heerlijk dat alles goed gaat met de kinderen.
Complimenten voor jullie vasthoudendheid om telkens weer jullie droom te blijven vervullen. Fijn om een inkijkje in jullie leven te krijgen.
Ik wens jullie toe dat het steeds beter blijft gaan, ook al is het soms met drie stappen achteruit en één vooruit ;-)
Veel geluk samen!
Hartelijke groeten,
Brenda -
12 Maart 2013 - 10:17
T Els:
Hallo Familie in Ziud-Afrika,
Met veel interesse heb ik je verslag gelezen Meike.Leuk om te horen hoe het jullie vergaat,maar het is wel knokken,zo te lezen hebben jullie het ondanks alles goed naar je zin.
Op het moment dat ik dit typ raast de koude oosten wind rond het huis en is het hier gevoelstemp -10 graden dus ook niet alles.
Hopelijk kunnen we een keer met eigen ogen zien hoe het bij jullie is,maar blijf schrijven.
Binnenkort is het paaszaterdag en komen we weer met de familie bijelkaar.
Heel veel groetjes van
T Els en O Hans
-
18 Maart 2013 - 20:22
Hans:
Dag Lloyd, Meike and family.
Goed weer eens wat van jullie te lezen! Kwam ik zowaar de vervolmaakte versie van je prototype verwarmingskachel nog weer tegen!
Het valt niet allemaal mee, begrijp ik. Daarom veel succes gewenst in de verdere opbouw en uitbouw van jullie bedrijf.
Hartelijke groet van molenaar Hans
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
